Bolesne podrażnienia skóry występujące za sprawą negatywnego dziłania popręgu są dla konia równie nieprzyjemne, jak występujące u ludzi bąble powstałe w wyniku doboru złego obuwia.

"Otarcia popręgowe" - bolesne uszkodzenia skóry powstające w dolnej części końskiego tłowia, najczęściej tuż za łokciem. Z pozoru niegroźne, w praktyce powodujące ogromny dyskomfort i ból u konia wierzchowego.
Podstawową zasadą ich powstania jest cykliczne obcieranie, „podszczypywanie” luźnych fałd skóry.
Do najczęstszych przyczyn występowania dolegliwości należą:

• Fizyczne uwarunkowania i predyspozycje jednostki: niewłaściwie ustawione łopatki, "barani kłąb" lub szeroka kłoda. Wszystkie czynniki powodują, iż popręg w trakcie jazdy znajduje się bardzo blisko łokcia, niezależnie od pierwotnego umiejscowienia,
  
• Kontrukcji mocowania popręgu, w niektórych współczesnych siodłach,
  
• Nieprzystosowanie konia do wykorzystania wierzchowego: mała odporność skóry na urazy mechaniczne,
  
• Braku dbałości o sprzęt jeździecki. Brudny, sztywny lub niewłaściwie dopasowany popręg zwiększa tarcie w newralgicznym, narażonym na uszkodzenia miejscu.

W sytuacji, gdy dojdzie do uszkodzenia skóry w wyniku używania popręgu, należy podjąć odpowiednie działania.

• Oczyścić ranę i nałożyć grubą warstwę maści leczniczej na ranę,
• Wstrzymać wierzchowe użytkowanie konia lub dosiadać go na oklep do czasu kompletnego wygojenia się ran, co może trwać nawet do trzech tygodni.

Należy pamiętać o tym, iż kontynuacja jazdy będzie powodować wstrzymanie procesu leczniczego, wpływając ponadto niekorzystnie na stan psychiczny zwierzęcia, który może doprowadzić do urazów.
Jeżeli jednak występuje konieczność dosiadania konia należy pokryć ranę maścią i zabezpieczyć popręg wełnianą, delikatną nakładką ochronną. Może ona służyć również jako element prefencyjny, jednakże w obu przypadkach wymagana jest szczególna dbałość o jej stan.
U koni z nagminnie występującymi otarciami zaleca się korzystanie z popręgów neoprenowych, sznurkowych lub wyciętych w kształcie klepsydry, które powodują mniejsze tarcie w omawianym miejscu.
Przed ponownym dociągnięciem popręgu należy poprawić wszelkie jego nierówności, jak również przesunąć go na miejsce, w którym nie występowało zranienie. Jeżeli otarcie utrzymuje się lub występuje regularnie w danych odstępach czasowych warto zastanowić się nad zmianą siodła.


Artykuł opracowany na podstwie informacji opublikowanych w magazynie Equus.