Nie ważne, czy marzyliśmy o własnym koniu od czasów, gdy byliśmy dziećmi, czy fascynacja tymi zwierzętami pojawiła się dużo później, gdy większość z nas połknęła „bakcyla”, kwestią czasu było, to kiedy pojawia się myśli o kupnie własnego wierzchowca. Jednak podjęcie takiej decyzji jest zaledwie małym krokiem do tego, by móc pogalopować na naszym własnym rumaku w kierunki zachodzącego słońca.
Przed przyszłym właścicielem pojawia się wiele dylematów, które stają się tym cięższe, im ma mniejsze doświadczenie jeździeckie. Jednak pomijając kwestie finansowe i osobiste, jednym z podstawowych pytań, które powinien sobie zadać przyszły hodowca, to- jaką rasę koni wybrać?
I chociaż jak każde żywe zwierzę, także konie charakteryzują się indywidualnymi cechami, to jednak wieki prowadzenia procesu hodowlanego w ramach systemu skodyfikowanych ras, przyczyniły się do ukierunkowania poszczególnych grup do posiadania odpowiedniego zestawu cech użytkowych.
Oczywiście wybór odpowiedniej rasy nie jest sprawą prostą, przy ponad dwustu (1) obecnie identyfikowanych rasach koni, potencjalny właściciel może odczuwać pewne zagubienie.
Dla takich właśnie osób Międzynarodowa Federacja Jeździecka (2) przygotowała skrócony przewodnik ras koni odpowiednich dla osób poszukujących swojego pierwszego wierzchowca.
Specjaliści z FEI wytypowali siedem ras szczególnie rekomendowanych dla osób początkujących. Do grupy tej zaliczono:
1) Morgana,
2) Konia fryzyjskiego,
3) Konia islandzkiego,
4) American Quarter Horse,
5) Tennessee Walking Horse,
6) Kuca Connemara,
7) Coba walijskiego.
Warto podkreślić, że wśród wymienionej siódemki, aż trzy pozycje zostały zajęte przez rasy powszechnie kojarzone z western ridingiem.
Powszechnie kojarzoną z westernowym stylem jazdy jest rasa American Quarter Horse oraz jej wyodrębniona odmiana – Paint Horse. Jak zaznaczono w opracowaniu FEI konie AQH charakteryzują się silną budową nóg oraz ramą pozwalającymi na długą pracę pod siodłem. Dodatkowo ich zrównoważona psychika stanowi zaletę dla osób dopiero zdobywających doświadczenie w jeździe konnej.
Drugim z typowo amerykańskich koni jest Morgan. Jest on uważany za pierwszą rasę amerykańską, wyodrębnioną już w XVIII wieku. Morgany znane są z połączenia odwagi i przychylnego nastawienia do jeźdźców. Cechy te skutkują zaangażowaniem koni w proces treningu i pozwalają na osiąganie długotrwałych efektów szkoleniowych. Odpowiednia budowa i ruch zwiększają walory użytkowe tej rasy.
Ostatnim z powszechnie uznawanych za konie kowbojskie jest Tennessee Walking Horse. Rasa ta została pierwotnie opracowana do pracy na amerykańskich farmach, więc podobnie jak American Quarter Horse, hodowla Tennessee Walking Horse była nakierowana na wypracowywanie walorów typowo użytkowych. Dodatkowo cechą charakterystyczną TWH jest bardzo płynny chód, który jak twierdzą miłośnicy — pozwala na spokojne wypicie filiżanki herbaty podczas jazdy.
W tym miejscu należy zadać pytanie, co sprawia, że rasy koni typowo „westowych” są tak gorąco polecane dla początkujących jeźdźców? Odpowiedzi należy szukać w celach hodowlanych opisanych ras. Strategia rozwoju każdej z wymienionych gałęzi hodowlanej ukierunkowana była na tworzenie koni efektywnych w pracy na rancho. Już od początku wyodrębniania się poszczególnych ras priorytetowo traktowano takie cechy jak:
- dzielność,
- opanowanie,
- zrównoważona psychika,
-silna budowa.
W efekcie możemy dzisiaj cieszyć się końmi pozwalającymi na satysfakcjonującą i bezstresową jazdę, nawet dla osób początkujących.
Więcej o rasach koni West:
http://wwr.com.pl/westopedia-2/rasy-koni-western/108-rasy-koni-western
http://wwr.com.pl/westopedia-2/rasy-koni-western/109-rasa-american-quarter-horse
Źródła:
(1) https://czegouczanaskonie.pl.tl/Rasy-koni.htm
(2) https://www.fei.org/stories/lifestyle/horse-human/best-horse-breeds-novice-riders