westopedia

,,Beczki"

Schematy są dwa, ponieważ można zacząć przejazd od lewej bądź od prawej beczki. Przepisy ustalane są oczywiście przez Polską Ligę Western i Rodeo i są następujące:

1.Tor musi być zgodny z wymiarami podanymi na diagramie i nie może być większy od tych wymiarów. Jednakże jeśli tor jest zbyt duży w stosunku do posiadanego miejsca na rozegranie konkurencji, można go pomniejszać odpowiednio o odcinki długości 4,6 m aż do momentu kiedy zmieści się na posiadanej arenie. Wystarczająco dużo miejsca musi pozostać pomiędzy beczkami i jakąkolwiek przeszkodą. Odległość pomiędzy beczką numer 3 a linią mety nie musi być zmniejszona o 4,6 m jeśli jest wystarczająco dużo miejsca aby koń mógł się zatrzymać. Mierząc arenę na której mają być ustawione beczki do wyścigu należy zapewnić wystarczająco dużo miejsca aby konie mogły zakręcić oraz zatrzymać po przejechaniu linii mety. Rekomenduje się aby było przynajmniej 13,5 m od linii startu do końca areny, przynajmniej 5,4 m od beczki 1 i beczki 2 do ogrodzenia areny oraz 10,8 m od beczki 3 do końca areny.

2.Należy użyć 200 litrowych stalowych beczek pomalowanych na jaskrawe kolory. Beczki muszą być zamknięte z obu stron. Nie można używać beczek gumowych czy plastikowych

3.Markery oznaczające linię startu lub fotokomórka powinny być umieszczone przy ogrodzeniu areny. Fotokomórka lub przynajmniej dwa stopery powinny być użyte. Czas wskazany przez fotokomórkę lub średnia pomiaru z dwóch zegarków jest uznana za czas oficjalny.

4.Pomiar czasu rozpoczyna się kiedy nos konia przekroczy linię startu a kończy się kiedy nos konia przekroczy linię mety.

5.Dopuszczony jest lotny start. Na sygnał do startu, zawodnik biegnie do beczki numer 1, mija ją z lewej strony, wykonuje wokół niej zakręt o prawie 360º; następnie biegnie do beczki numer 2, mija ją z prawej strony, wykonuje wokół niej zakręt o prawie 360º; następnie jedzie do beczki numer 3, mija ją z prawej strony, wykonuje wokół niej zakręt o prawie 360º; następnie biegnie do linii mety przejeżdżając pomiędzy beczkami 1 i 2. Schemat ten może być także przejechany w lewo. Na przykład, zawodnik biegnie do beczki numer 2, zakręca wokół niej w lewo, następnie biegnie do beczki numer 1, zakręca wokół niej w prawo, następnie do beczki numer 3, zakręca wokół niej w prawo, kończy biegiem do linii mety.

6.Przewrócenie beczki skutkuje przyznaniem 5 sekund karnych. Przejechanie wokół beczek niezgodnie z opisanym powyżej schematem skutkuje dyskwalifikacją. Zawodnik może dotknąć beczki ręką/ rękami podczas przejazdu.

7.Zawodnik otrzymuje 5 sekund karnych jeśli w trakcie przejazdu i całego pobytu na arenie zgubi kapelusz lub kask ochronny.

8.Sędzia może zdyskwalifikować zawodnika za nadmierne użycie palcata, bata, liny przed popręgiem.

9.W przypadku remisu, w trakcie dogrywki koń który zostanie ogłoszony zwycięzcą musi przejechać schemat w czasie nie dłuższym niż o 2 sekundy od pierwotnego przejazdu w przeciwnym razie dogrywka musi być powtórzona. Karne sekundy nie dotyczą zasady 2 sekund, jednakże będą stosowane w końcowej dogrywce.

W tej konkurencji nie ma ograniczeń, co do stosowania pomocy. Można używać linki do popręgu, wytoku, palcata rzemienia itp. Nie zwraca się także uwagi na styl czy technikę przejazdu. Liczy się po prostu czas. Najszybszy wygrywa – taka jest zasada. Jak więc jeździć, aby być najlepszym ? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie ! Najpierw przyjrzyjmy się dokładnie schematom. Bardzo ważne jest aby nie pomylić się na beczkach i nie pojechać z drugiej strony beczki. Jest to częsty błąd, zwłaszcza u początkujących jeźdźców. Każda beczka ( barrel) musi być objechana w pełnym kole, tzn., że trasa przejazdu musi się przecinać. Jak łatwo zapamiętać kolejność ? Wystarczy pamiętać od której strony beczki jechać, tzn. - lewa, prawa, prawa, lub - prawa, lewa, lewa Pomylenie trasy przejazdu to tzw.„no time” („bez czasu”) Można natomiast dotknąć beczki przytrzymując ją jednocześnie przy zwrocie. Za przewrócenie beczki przyznaje się 5 sekund karnych. Gdy rozpoczniemy trening, zauważymy na pewno jak lepiej zaczyna nasz koń, czyli w którą beczkę wchodzi lepiej. W prawdzie powinno się jeździć w obydwie strony, lecz łatwiej nauczyć konia jeździć jeden schemat. Z czasem gdy będzie to robił bardzo dobrze można wprowadzić ćwiczenie na drugą beczkę. Pierwsza beczka jest najtrudniejsza i nazywana jest tzw. „pieniężną beczką”, ponieważ to ona przeważnie decyduje o zwycięstwie. Długa odległość od startu do pierwszej beczki, pozwala na rozwinięcie dość dużej prędkości, która zbyt daleko „wyrzuca” konia, zamiast wejść dość blisko beczki. Jest to najczęstszy błąd popełniany w wyścigu po wygraną. Tutaj problem zaczyna się już przy treningu, gdy młodzi niedoświadczeni zawodnicy, chcą zbyt szybko nauczyć konia jeździć beczki. Trening wymaga czasu i powinien przebiegać w wolnym tempie, tak aby nasz wierzchowiec nie zraził się i nauczył dobrze technicznie pokonywać przeszkody. Jak więc ćwiczyć ? Trasę przejazdu rozpoczynamy od galopu (lope), w połowie odległości do 1 beczki przechodzimy w kłus (jog). Gdy głowa konia zrówna się z beczką koń powinien przejść w stęp (walk) i wykonać skręt. W tym miejscu boczna odległość od beczki tzw. „the pocket” (portfel), powinna wynosić od 1,5 do 3 metrów. Przestrzeń z drugiej strony beczki powinna być minimalna, przy czym trzeba uważać aby nie wywrócić beczki, za co grodzi „no time” (rys. 4) Można przytrzymać beczkę jedna ręką, w czasie jej okrążania. Po pewnym czasie takiego treningu, gdy zauważymy iż nasz koń zaczyna sam zwalniać przy beczce, możemy przejść do szybszych chodów. To oczywiście tylko jedna z technik, których istnieje kilka. Oczywiście najważniejszy jest koń. Może być super technicznie wyszkolony ale nie pokona konia który jest od niego dużo szybszy a troszeczkę gorszy w technice. Dlatego też dobór konia do tej konkurencji jest bardzo istotny. Wierzchowiec do Barrel Racing musi być dynamiczny, cechować się dużym przyśpieszeniem i zwinnością. W Polsce najlepsze są mieszane rasy, jak: Arabo-fiord, Arabokonik, również Fiordingi, Małopolskie, Wielkopolskie z dolewkami innych mniejszych ras. Jak twierdzi Monty Roberts doskonale też nadają się Araby, które dzięki mniejszej liczbie żeber maja większą giętkość. Giętkość jest bardzo ważną cechą którą trzeba wypracować u konia. Najlepiej ćwiczyć ją w lesie, stosując slalom wokół drzew. Również sam trening Barrel Racing wymaga przerw w postaci wyjazdu w teren. Nie ćwicz beczek codziennie ! Zaleca się również rozgrzanie konia do treningu stosując spacer w terenie. Ważne jest też, aby w czasie przejazdu nie zgubić kapelusza, za co dolicza się 5 sekund do czasu przejazdu. Powinien być zawiązany pod brodą, i po kłopocie. :) W Barrel Racing używa się siodeł innego typu, lecz ze względu na drogie cenny takiego sprzętu, nie będę go tutaj opisywał. W Polsce każdy jeździ na siodle, którego używa do wszystkich konkurencji.

Przykładowy przejazd Barrel Racing (youtube.com)

http://www.youtube.com/watch?v=dfU8DcWDX8U