westopedia

Western Pleasure

Konkurencja ta z punktu widzenia nie zorientowanego widza sprawia wrażenie nie skomplikowanej i mało interesującej. Zasada jest prosta: jeźdźcy w równych odstępach jadą jeden za drugim wokół areny. Na sygnał sędziego zmieniają chody oraz kierunki. Po zakończeniu przejazdu ustawiają się w rzędzie i prezentują umiejętność cofania. Tak w dużym uproszeniu można opisać zasady rozgrywania konkurencji Western Pleasure. Można, ale nie należy.


Należy natomiast powiedzieć, że koń do omawianej konkurencji powinien być zrównoważony i chętny do pracy. Porozumienie między jeźdźcem a koniem powinno być bezwarunkowe a sygnały wydawane przez jeźdźca niewidoczne dla widza i sędziego. W Western Pleasure, jak w pozostałych konkurencjach sportowej jazdy western, konia można prowadzić oburącz na wędzidle typu snaffle bit (zasada ta dotyczy koni do 5 roku życia) oraz jednorącz na wędzidle typu curb bit.

Wrażenie niewymuszonego poruszania się potęguje to, że koń prowadzony jest we wszystkich chodach na luźnej wodzy tak by nie powodować jego usztywnienia. Ocenie poddaje się postawę jeźdźca, która musi być jak najbardziej zbliżona do przyjętego wzorca, oraz postawę konia, poruszającego się z szyją ustawioną na poziomie kłody i nosem ustawionym przed pionem.

Regulamin bardzo precyzyjnie określa ocenę techniczną jeźdźca i konia jednak udział w Western Pleasure to okazja do zaprezentowania siebie i np. swoich preferencji kolorystycznych, gdyż oceniane jest także tzw. "ogólne wrażenie". Często jeźdźcy wyglądają na przesadnie wystrojonych, dobrze jednak powstrzymać się od nadmiernej krytyki, bo przecież "nie dyskutuje się na temat gustów"

Zawodnicy powinni także pamiętać aby forma nie przerosła treści. Sędziowie skupiają się na ocenie umiejętności, czyli zwracają uwagę na to czy koń idzie w równowadze, czy zmiany kierunku wykonywane są prawidłowo ( pólwoltą lub zwrotem na zadzie ) oraz, co chyba najważniejsze w sporcie, czy jeźdźcy zachowują się zgodnie z zasadą fair play a co za tym idzie z zasadami powszechnie przyjętymi na ujeżdżalni. Tak więc źle widziane jest zajeżdżanie drogi innym zawodnikom czy korygowanie konia za plecami sędziów.

W przypadku, gdy koń przed nami jedzie wolniej należy wyprzedzić go od wewnętrznej strony inie zakłócając ruchu pozostałym zawodnikom zjechać na ścianę kontynuując przejazd.

Należy także powiedzieć, że w omawianych konkurencjach najlepiej sprawdzają się rasy koni od lat selekcjonowane do sportowej jazdy western na przykład American Quarter Horse, jednak niewielu z nas może pozwolić sobie na luksus posiadania zwierzaka będącego przedstawicielem tej rasy.

Przy skłonnościach do "gnania przed siebie" posiadanych przez większość z nas koni szlachetnej krwi lub półkrwi wdrożenie prostych elementów niezbędnych do startu w konkurencji Western Pleasure wymaga wielu treningów i żmudnych ćwiczeń.